همزمان با انتشار فهرستهای تازه مقاصد سفر از سوی رسانههای معتبر جهانی، نام ایران در این لیستها به چشم نمیخورد؛ موضوعی که به باور کارشناسان، توجه بیشتر به تبلیغات و معرفی ظرفیتهای گردشگری کشور را ضروری میسازد.
به گزارش چمدان خبر، فهرستهای پیشنهادی سفر در نیمه دوم سال میلادی بار دیگر منتشر شدهاند اما ایران جایی در آنها ندارد. این درحالی است که کشورهای همسایه مانند امارات، ترکیه، عمان و عربستان بهطور ثابت در این فهرستها حضور دارند و توانستهاند سهم بیشتری از بازار جهانی گردشگری را جذب کنند.
مطالعات نشان میدهد سایتها و رسانههایی چون TripAdvisor، Lonely Planet و نشریات معتبری مانند نیویورکتایمز و بیبیسی تراول نقش تعیینکنندهای در انتخاب مقصد گردشگران دارند. بررسیها حاکی است بیش از ۷۰ درصد مسافران پیش از رزرو سفر به این منابع مراجعه میکنند و حتی یک معرفی کوتاه میتواند باعث جهش چشمگیر در جستوجو و رزرو سفر به یک مقصد شود.
با وجود چنین اهمیتی، ایران طی سالهای اخیر به دلیل هشدارهای امنیتی، تحریمها و نبود تصویر مثبت پایدار در رسانههای بینالمللی، جایگاه خود را از دست داده است. معاون گردشگری کشور نیز اذعان کرده است که نبود امنیت پایدار و تصویر منفی، ضربه جدی به صنعت گردشگری وارد کرده؛ بهطوریکه ورود گردشگران از حدود ۹.۸ میلیون نفر در سال ۱۳۹۸ به تنها ۱.۸ میلیون نفر در سال ۱۳۹۹ کاهش یافته است.
از سوی دیگر، ضعف در بودجه تبلیغات نیز مزید بر علت شده است. بر اساس اظهارات مسئولان، هزینه تبلیغات به ازای هر گردشگر در ایران تنها ۳۰ سنت است؛ درحالیکه این رقم در ترکیه بیش از ۱۰ دلار برآورد میشود. در همین حال، برخی نمایندگان مجلس بودجه سالانه ۲۵۰ هزار دلاری برای تبلیغات گردشگری ایران را «شوخی» دانستهاند.
تجربه کشورهای منطقه نشان میدهد سرمایهگذاری در تبلیغات و بازاریابی میتواند بازده بالایی داشته باشد. بهطور مثال، عمان با اجرای کمپینهای تبلیغاتی گسترده طی سه سال گذشته بیش از ۷۷۰ میلیون دلار درآمد کسب کرده است. در مقابل، ایران نهتنها بودجه کافی برای تبلیغات ندارد، بلکه سهم گردشگری از عوارض خروج نیز بهطور کامل اختصاص نمییابد.
کارشناسان معتقدند اگر ایران بخواهد به هدف جذب ۱۵ میلیون گردشگر خارجی تا سال ۱۴۰۷ برسد، باید در کنار رایزنیهای دیپلماتیک، حضوری فعالتر در فضای تبلیغاتی جهانی و شبکههای اجتماعی داشته باشد. غیبت ایران در فهرستهای بینالمللی سفر هشداری جدی است که نباید نادیده گرفته شود.