در این قسمت جدید از کاوش در ژاپن پایدار، در جستجوی تجربیات محلی، از جشنواره‌های مردمی گرفته تا کارگاه‌های سنتی ریخته‌گری فلز، به استان تویاما سفر می‌کنیم.
استان تویاما که بین دریای ژاپن و کوه‌های هیدا قرار دارد، دارای مناظر خیره‌کننده، طبیعت بکر و برخی از بهترین غذاهای دریایی ژاپن است. این استان همچنین به‌عنوان قطب تولید و تجارت دارای سابقه‌ای طولانی است.
به لطف جدیدترین توسعه خط قطار گلوله‌ای هوکوریکو شینکانسن، که شش ایستگاه جدید در مارس 2024 به آن اضافه شده است، اکنون می‌توان با قطار به این بخش کمتر مورد توجه قرار گرفته از ژاپن رفت.
در این قسمت جدید از کاوش، ما از برخی از شهرهای ساحلی تاریخی تویاما بازدید کردیم تا با حمایت از صنایع دستی سنتی و جشنواره‌های محلی، چگونگی لذت بردن از منطقه را به شیوه‌ای پایدارتر کشف کنیم.
قدم زدن در تاریخ تاکائوکا
تاکائوکا، دومین شهر بزرگ تویاما، زمانی یکی از مراکز مهم تجارت و ریخته‌گری فلزات بود. بازدیدکنندگان می‌توانند با قدم زدن در برخی از مناظر تاریخی شهر – مانند مناطق یاماچوسوجی و کانایاماچی- در تاریخ آن غرق شوند.
منطقه یاماچوسوجی گواهی بر گذشته تجاری تاکائوکا است، جایی که بازدیدکنندگان می‌توانند با سبک معماری دوزو-زوکوری آشنا شوند و از چندین سکونتگاه که عاشقانه نگهداری شده‌اند، بازدید کنند.
از ویژگی‌های خانه‌های سبک دوزو-زوکوری دیوارهای خاکی ضخیم است. نام آن‌ها از انبارهایی به نام دوزو که اشیا قیمتی و مواد غذایی در آن نگهداری می‌شد به عاریه گرفته شده است. این انبارها برای محافظت از اقلام با ارزش در برابر آتش، سرقت و عناصر طبیعی ایجاد شده است.
پس از اینکه یک آتش‌سوزی بزرگ 60 درصد شهر را در سال 1900 سوزاند، بازرگانان ثروتمند تاکائوکا همه خانه‌های خود را به این سبک نسوز بازسازی کردند تا مانع از آسیب‌رسانی آتش‌سوزی دیگر به اموالشان شوند.
اقامتگاه سوگانوکه زمانی محل زندگی تاجران پارچه بود، بزرگترین خانه به سبک دوزو-زوکوری در یاماچوسوجی است. امروزه هنوز هم خانواده‌ای محلی در آن زندگی می‌کنند، اما طبقه همکف به روی گردشگران باز است.
با دقت کردن به نما، جزئیات طراحی را خواهید دید که حاکی از ثروت فوق‌العاده بازرگانان است – مانند گچ تیره استفاده شده روی دیوارها، لوله‌های تخلیه مسی خالص و ستون‌هایی که طراحی آن‌ها از سبک اروپایی الهام گرفته شده است.
موزه دوزو-زوکوری تاکائوکا نیز در یکی از این سازه‌ها قرار دارد. در اینجا، کل خانه به روی بازدیدکنندگان باز است و تاریخچه منطقه توسط راهنماهای صمیمی و انگلیسی‌زبانی مانند آیاکا توکای توضیح داده می‌شود.
یکی دیگر از منظره‌های جذاب شهر تاکائوکا، منطقه کانایاماچی است که زمانی محل اصلی صنعت معروف تولید مس این شهر بود.
امروزه بسیاری از کارگاه‌ها تعطیل شده‌اند یا مجبور به نقل مکان به خارج از شهر شده‌اند، اما هنوز مغازه‌هایی وجود دارند که می‌توانید اشیای فلزی مانند گلدان‌های چدنی و دکور خانه را از آن‌ها بخرید.
ریخته‌گری سنتی فلزات در کارخانه نوساکو
اگر می‌خواهید درباره ریخته‌گری مدرن تاکائوکا کمی مطلع باشید، باید به کارخانه نوساکو سر بزنید.
این کارخانه که در سال 1916 تأسیس شد، ابتدا به ساخت اشیای تشریفاتی بودایی مشغول بود و بعد تغییر مسیر داده و به ساخت دکور خانه و ظروف مینیمالیستی – که در سراسر ژاپن و خارج از کشور محبوب شده‌اند – مشغول شد. امروزه، این کارخانه هنوز از روش سنتی ریخته‌گری ماسه‌ای استفاده می‌کند.
تورهای بازدید از کارخانه هر روز به صورت رایگان انجام می‌شوند، بنابراین بازدیدکنندگان می‌توانند از نزدیک به روند پرزحمت ساخت دستی هر شی فلزی، از زنگوله بادی گرفته تا نگهدارنده چاپستیک، نگاه کنند.
روش 100 ساله ریخته‌گری ماسه‌ای شامل پختن در کوره یا مواد شیمیایی نیست. ابتدا قالب‌های چوبی را با مخلوطی از ماسه، روغن و آب می‌پوشانند. سپس قالب برداشته می‌شود و قالب ماسه‌ای تازه گذاشته شده با فلز مذاب پر می‌شود.
در پایان فرآیند، ماسه جدا شده و بازیافت می‌شود و قالب‌ها را می‌توان بارها مجدداً مورد استفاده قرار داد. هرگونه اقلام آسیب دیده یا ضایعات فلزی نیز ذوب شده و دوباره استفاده می‌شود.
ساکینا اوتا، راهنمای تور در نوساکو، می‌گوید: «ما به دنبال حفظ این سنت هستیم، چون این سنت در شهر تاکائوکا پرورش داده شده است، و می‌خواهیم این سنت را به نسل بعدی منتقل کنیم.» «به نظر ما، نشان دادن صنایع دستی سنتی و همچنین صنعتگرانی که در حال کار هستند، بسیار مهم است.
نوسکاو برای به ابراز این احترام به ریخته‌گری ماسه‌ای سنتی، یک کارگاه ریخته‌گری فلز برگزار می‌کند که در آن بازدیدکنندگان می‌توانند شیء دلخواه، مانند فنجان یا بشقاب کوچک، را از قلع بسازند.
جشن پاییز با مردم محلی در ایمیزو
هر مسافر ژاپن باید سعی کند از یکی از جشنواره‌های محلی این کشور دیدن کند. این رویدادهای مردمی، فرصتی نادر برای مشاهده بیان معاصر آداب و رسوم سنتی ژاپنی است.
در ایمیزو، جشنواره عبادتگاه هوجوزو-هاچیمانگو تعداد زیادی از مردم را از سراسر منطقه در آغاز ماه اکتبر به خود جذب می‌کند تا خدایان دریا را گرامی بدانرد؛ خدایانی که بنا بر باور مردمی، از این شهر بندری محافظت می‌کند.
جشنواره زیارتگاه شینتو در شهر شروع شده و بعد به خیابان‌ها منتقل می‌شود – و حتی خود این خدای محلی روی یک زیارتگاه قابل‌حمل که در پیشگاه صفی طولانی متشکل از 13 تخت شناور هیکی‌یاما (به نمایندگی از 13 منطقه ایمیزو) حمل می‌شود، به راهپیمایی می پیوندد.
این تخت‌های شناور هیکی‌یاما از میراث فرهنگی گرانبهای ژاپن هستند؛ سازه‌های بلندی که با دست تراشیده شده‌اند، به زیبایی لاک الکل خورده‌اند و با چرخ‌های کالسکه چوبی عظیم روی آن‌ها نصب شده‌اند.
مادامی که در طول خیابان‌ها با دست کشیده می‌شوند، می‌توانید شاهد کار گروهی و همکاری باورنکردنی لازم برای رساندن آن‌ها از نقطه A به نقطه B باشید – در حالی که پیر و جوان کشیدن را انجام داده و با هم می‌خوانند.
میتسوهیرو ماتسویاما، متصدی موزه شینمیناتو شهر ایمیزو، می‌گوید: «این فرهنگ بدون فرم در قالب کلمات و حرکات در گذر اعصار به والدین، فرزندان و حتی نوه‌ها منتقل شده است.
زمانی که شب می‌رسد و گل‌های رنگارنگ بالای هیکی‌یاما با فانوس‌های کاغذی جایگزین می‌شوند، حتی کمی جادو هم دیده می‌شود. نور ملایم فانوس‌ها، خیابان‌ها را مملو از نوری آسمانی می‌کند – و جشن تا شب ادامه می‌یابد.
