در پی کاهش قابلتوجه ورود گردشگران بینالمللی به ایالات متحده، صنعت گردشگری این کشور با زیان سنگین اقتصادی روبهرو شده است. آمارها نشان میدهد کاهش ۸.۲ درصدی گردشگران خارجی در سال ۲۰۲۵ میتواند منجر به از دست رفتن ۲۹ میلیارد دلار درآمد و تهدید جدی برای صدها هزار شغل در این صنعت شود.
به گزارش چمدان خبر، آمریکا در سال ۲۰۲۵ با یکی از بزرگترین چالشهای اقتصادی حوزه گردشگری خود مواجه است. بر اساس پیشبینی نهادهای بینالمللی معتبر از جمله شورای جهانی سفر و گردشگری و مؤسسه آکسفورد اکونومیکس، تعداد گردشگران خارجی ورودی به ایالات متحده با کاهش ۸.۲ درصدی همراه خواهد بود؛ افتی که میتواند منجر به زیان اقتصادی سنگینی در حدود ۲۹ میلیارد دلار شود.
این افت کمسابقه در شرایطی رخ داده است که پیشتر رشد ۹ درصدی گردشگران ورودی برای این کشور پیشبینی شده بود. عدم تحقق این رشد و ثبت کاهش فعلی، شکافی مالی معادل ۱۷.۲ درصد بین دو پیشبینی ایجاد کرده است.
کارشناسان دلیل اصلی این وضعیت را در سیاستهای سختگیرانه مهاجرتی، افزایش محدودیتهای ورود و کاهش جذابیت آمریکا برای گردشگران خارجی جستوجو میکنند. روندی که از دوره ریاستجمهوری ترامپ آغاز شد و همچنان ادامه دارد، باعث شده بسیاری از مسافران بینالمللی مقصد خود را به کشورهای جایگزین تغییر دهند.
طبق گزارشها، آمریکا تنها کشوری در میان ۱۸۴ کشور بررسیشده است که کاهش هزینهکرد گردشگران را تجربه میکند؛ مسئلهای که زنگ خطر جدی برای جایگاه این کشور در صنعت جهانی گردشگری به شمار میرود.
با در نظر گرفتن اینکه میانگین حقوق سالانه در بخش خدمات گردشگری آمریکا حدود ۴۰ هزار دلار است، خسارت ۲۹ میلیارد دلاری پیشبینیشده معادل حذف حقوق سالانه برای بیش از ۷۲۵ هزار شغل خواهد بود. این موضوع بهویژه شهرهایی مانند نیویورک، لسآنجلس و میامی را که بهشدت به درآمد گردشگری بینالمللی وابستهاند، با بحران اقتصادی جدی مواجه میسازد.
همچنین برآوردهای مؤسسه آکسفورد اکونومیکس حاکی از آن است که تنها در مقایسه با سال ۲۰۲۴، آمریکا امسال ۱۲.۵ میلیارد دلار از درآمدهای گردشگری خود را از دست خواهد داد.
در حالی که کشورهایی با سیاستهای باز و تسهیلگر، سهم بیشتری از بازار گردشگری جهانی جذب میکنند، آمریکا با تداوم سیاستهای محدودکننده، نه تنها گردشگران جدید را جذب نمیکند، بلکه در حال از دست دادن گردشگران وفادار نیز هست.
این روند میتواند در بلندمدت جایگاه آمریکا را در فهرست مقاصد برتر گردشگری جهان تضعیف کرده و فرصت را برای رقبایی چون اتحادیه اروپا، آسیای جنوبشرقی و کشورهای حاشیه خلیج فارس فراهم کند تا سهم بیشتری از گردشگری جهانی را از آن خود کنند.