با وجود سواحل بکر مکران و ظرفیت‌های بندر چابهار، ایران همچنان سهمی از بازار گردشگری دریایی ندارد؛ خلأ سیاستگذاری و غفلت از اقتصاد دریامحور، فرصت طلایی کروز در خلیج فارس را از کشور گرفته است.
به گزارش چمدان خبر، کارشناسان معتقدند ظرفیت‌های ایران در سواحل دریای عمان و بندر چابهار می‌تواند بخشی از تقاضای گردشگری دریایی منطقه را پوشش دهد. با این حال، نبود سند بالادستی و برنامه‌ریزی عملیاتی در حوزه گردشگری دریایی موجب شده این فرصت بزرگ مغفول بماند.
نمونه مقابل این وضعیت، امارات متحده عربی است که با سیاستگذاری دقیق توانسته بندر رشید را از یک بندر تجاری به ترمینال کروز بین‌المللی تبدیل کند. این بندر امروز پذیرای کشتی‌های لوکس و روزانه هزاران گردشگر است و حتی کشتی تاریخی «ملکه الیزابت دوم» در قالب یک هتل شناور در آن فعالیت می‌کند. سهم گردشگری در تولید ناخالص داخلی امارات تا سال ۲۰۳۴ حدود ۱۱ درصد پیش‌بینی شده است.
در حالی که بندر رشید با وسعتی محدود به قطب گردشگری دریایی بدل شده، چابهار به‌رغم برخورداری از آب‌وهوای ممتاز، سواحل بکر و ظرفیت فرهنگی و تاریخی، همچنان صرفاً کارکرد تجاری دارد. به جز چند کشتی تفریحی کوچک، زیرساخت جدی برای گردشگری دریایی در این بندر دیده نمی‌شود.
کارشناسان می‌گویند اگر سیاستگذاری خلاقانه‌ای برای بهره‌گیری از این ظرفیت‌ها وجود داشت، چابهار می‌توانست به مرکز سفرهای کروز در دریای عمان تبدیل شود. طراحی ترمینال‌های مسافری، ایجاد اقامتگاه‌های متناسب با فرهنگ محلی و توسعه ناوگان دریایی مدرن از جمله اقداماتی است که می‌تواند جایگاه ایران را در گردشگری دریایی منطقه تقویت کند.
با تداوم غفلت از اقتصاد دریامحور، فرصت‌های بزرگ گردشگری برای ایران از دست می‌رود؛ در حالی که کشورهای منطقه با سرمایه‌گذاری هوشمند، جایگاه خود را در این صنعت تثبیت کرده‌اند.